I. Zakres zagadnień przyjętych w niniejszym dokumencie.

NA ŻÓŁTO  WSKAZANO OBSZARY, KTÓRE TRZEBA ZINDYWIDUALIZOWAĆ

Zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 29.09.1994r o rachunkowości -( tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223, nr 157, poz. 1241 i nr 165, poz. 1316) Ustala się następujące zasady rachunkowości, obowiązujące w przedsiębiorstwie od dnia 1 stycznia 2010.

Zasadniczym celem przedstawionych niżej zasad jest obowiązek stosowania rozwiązań przewidzianych w ustawie o rachunkowości oraz umożliwienie osiągnięcia niżej wymienionych celów:

• Rzetelnego i prawidłowego ustalenia oraz jasnego odzwierciedlenia stanu majątkowego i finansowego spółki,
• Prawidłowego ustalenia wyniku finansowego i rentowności,
• Sporządzenia prawidłowych sprawozdań finansowych,
• Ustalenia podstaw do rozliczeń z tytułu podatków, opłat, składek, itp.
• Prawidłowego ustalenia stanów rozliczeń z kontrahentami,
• Stworzenia skutecznej kontroli wewnętrznej dokonywanych operacji gospodarczych.

Wszelkie zmiany dotyczące ustalonych zasad wymagają formy pisemnej.

Przyjęta do stosowania dokumentacja dotycząca zasad prowadzenia  rachunkowości obejmuje:

• Wykaz kont księgi głównej i kont pomocniczych oraz zasady prowadzenia kont ksiąg  pomocniczych.
• Ogólne zasady klasyfikacji i ujmowania w księgach rachunkowych zdarzeń gospodarczych.
• Zasady wyceny aktywów i pasywów.
• Zasady i terminy przeprowadzania inwentaryzacji.
• Ustalenie rodzajów dowodów księgowych oraz wymogów stawianych dowodom księgowym.
• Zasady dokonywania zapisów księgowych w księgach rachunkowych.
• Zasady kwalifikowania składników majątkowych do środków trwałych i zasady ich umarzania.
• Zasady ewidencji rzeczowych składników aktywów obrotowych.
• Zasady ewidencji, rozliczania i kalkulacji kosztów.
• Opis zasad ustalania wyniku finansowego.
• Sporządzanie, zatwierdzanie i ogłaszanie sprawozdań finansowych.
• Ogólne zasady funkcjonowania programu komputerowego do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
• Opis stosowanych zasad ochrony danych, programów i sprzętu informatycznego.

Polityka rachunkowości uwzględnia a w szczególności przedmiot działalności spółki tj: zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości, kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, wynajem  nieruchomości na własny rachunek, zarządzanie nieruchomościami na zlecenie.

Księgi rachunkowe
2.1.     Miejsce, czas oraz technika prowadzenia ksiąg rachunkowych
Księgi rachunkowe są prowadzone w….
albo
Prowadzenie ksiąg rachunkowych powierzono podmiotowi uprawnionemu do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Jest nim ……
/podać adres siedziby lub wskazać inne miejsce lub podmiot prowadzący usługowo księgi Jednostki/

Rokiem obrotowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych rozpoczynający się z dniem np. 1 stycznia.

Księgi rachunkowe prowadzi się w języku polskim i w walucie polskiej, zgodnie z postanowieniami art. 9 i art.11 ust.1 ustawy.

Księgi rachunkowe otwierane na początek każdego roku obrotowego, a zamykane  na dzień kończący rok obrotowy.

W skład roku obrotowego wchodzą śródroczne okresy sprawozdawcze, którymi są kolejne miesiące kalendarzowe.

Księgi rachunkowe są prowadzone przy użyciu komputera z wykorzystaniem oprogramowania wspomagającego ich prowadzenie. Program komputerowy zabezpiecza powiązanie poszczególnych zbiorów stanowiących księgi rachunkowe w jedną całość odzwierciedlającą dziennik i księgę główną. Dziennik umożliwia uzgodnienie jego obrotów z obrotami zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej.

Ewidencja księgowa na kontach księgi głównej spełnia podstawowe zasady:
•    Zasadę podwójnego księgowania
•    Systematycznego i chronologicznego prowadzenia ewidencji na kontach księgi głównej
•    Odnośnie zapisów w dzienniku – zapewnia chronologiczne ujęcie wszystkich zdarzeń, kolejną numerację, ciągłość liczenia sum zapisów i umożliwienie jednoznacznego powiązania ze sprawdzonymi i zatwierdzonymi dowodami księgowymi.
•    Zapisy w księgach powinny być dokonane w sposób zapewniający ich trwałość przez czas nie krótszy od wymaganego do przechowywania ksiąg rachunkowych
2.2.    Podstawa zapisów w księgach rachunkowych i korekta błędów

Księgi rachunkowe SPÓŁKI. Winny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i na bieżąco. Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone rzetelnie, jeżeli dokonane nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bezbłędnie, jeżeli wprowadzono do nich kompletne i poprawnie zakwalifikowane do zaksięgowania w danym miesiącu dowody księgowe, zapewniono ciągłość zapisów oraz bezbłędność działania stosowanych procedur obliczeniowych. Księgi rachunkowe uznaje się za sprawdzalne, jeżeli umożliwiają stwierdzenie poprawności dokonanych w nich zapisów, stanów (sald) oraz działania stosowanych procedur obliczeniowych, a w szczególności:

• Udokumentowanie zapisów pozwala na identyfikację dowodów i sposobu ich zapisania w księgach rachunkowych na wszystkich etapach przetwarzania danych,
• Zapisy uporządkowane są chronologicznie i systematycznie według kryteriów umożliwiających sporządzenie sprawozdania finansowego i innych sprawozdań, w tym podatkowych oraz dokonanie rozliczeń finansowych,
• W związku z prowadzeniem ksiąg rachunkowych za pomocą komputera zapewniona jest kontrola kompletności zbiorów systemu rachunkowości oraz parametrów przetwarzania danych,
• Zapewniony jest dostęp do zbiorów danych pozwalających bez względu na stosowaną technikę, na uzyskanie w dowolnym czasie i za dowolnie wybrany okres sprawozdawczy jasnych i zrozumiałych informacji o treści zapisów w księgach rachunkowych,

Księgi rachunkowe SPÓŁKI uznaje się za prowadzone na bieżąco, jeżeli spełniają trzy podstawowe kryteria:

• Pochodzące z nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązującym sprawozdań finansowych, deklaracji podatkowych,
• Zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej są sporządzane przynajmniej na poszczególne okresy sprawozdawcze, nie rzadziej niż na koniec miesiąca, a za rok – nie później niż do 85 dnia po dniu bilansowym,
• Ujęcie wpłat i wypłat gotówką, czekami i wekslami obcymi następuje w tym samym dniu, w którym zostały dokonane.

SPÓŁKA dopuszcza stwierdzone błędy w zapisach poprawiać przez skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej, z zachowaniem czytelności błędnego zapisu, oraz podpisanie poprawki i umieszczenie na niej daty – poprawki takie muszą być dokonane przed zamknięciem miesiąca lub przez wprowadzenie do ksiąg rachunkowych dowodu zawierającego korekty błędnych zapisów, dokonane tylko zapisami dodatnimi albo tylko ujemnymi. W razie ujawnieniu błędów po zamknięciu okresu sprawozdawczego dozwolone są tylko korekty za pomocą dowodu korygującego błędy również tylko zapisami dodatnimi albo ujemnymi.

2.3.    Dowody księgowe
2.3.1.     Cechy dowodu księgowego

SPÓŁKA za podstawę zapisów w księgach rachunkowych przyjmuje, że są to dowody wymienione w ustawie o rachunkowości (art. 20 ust. 2 i 3) zawierające co najmniej dane określone w art. 21 tej ustawy.
Dowód księgowy powinien zawierać:

• Określenie rodzaju dowodu i jego numer identyfikacyjny,
• Określenie stron dokonujących operację,
• Opis operacji oraz jej wartość,
• Podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów,
• Stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych poprzez wskazanie miesiąca oraz sposobu dekretacji, a także podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazanie.

Można zaniechać zamieszczania dekretacji i podpisów, jeżeli dane operacje gospodarcze wynikają z techniki dokumentowania zapisów księgowych. Wartość na dowodzie może być pominięta, jeżeli w toku przetwarzania danych wyrażonych  jednostkach naturalnych następuje ich wycena, potwierdzona stosownym wydrukiem.

Dowód księgowy opiewający w walucie obcej powinien zawierać przeliczenie ich wartości na walutę polską według kursu obowiązującego w dniu przeprowadzenia operacji gospodarczej. Wynik przeliczenia zamieszcza się bezpośrednio na dowodzie chyba, że system przetwarzania danych zapewnia automatyczne przeliczenie tych walut, a wykonanie przeliczenia potwierdza odpowiedni wydruk. Jeżeli dowód nie dokumentuje przekazania lub przejęcia składnika majątkowego aktywów, przeniesienia prawa własności lub użytkowania wieczystego gruntu albo jest dowodem zastępczym, podpisy osób mogą być zastąpione znakami zapewniającymi ustalenie tych osób. Na żądanie organów kontroli lub biegłego rewidenta należy zapewnić wiarygodne przetłumaczenie na język polski treści wskazanych przez nich dowodów sporządzonych w języku obcym.

W przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, zezwala się na udokumentowanie operacji gospodarczych za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji i zatwierdzonych przez głównego księgowego oraz zarząd spółki.

Dotyczy to następujących operacji gospodarczych:

• Usług obcych, na które nie otrzymano dowodów źródłowych,
• Opłat, na które nie otrzymano decyzji właściwych organów,
• Opłat skarbowych, pocztowych na które nie otrzymano dowodów wpłat.

Zastępcze dowody księgowe – oświadczenia powinny w każdym przypadku zawierać następujące dane:

• Datę dokonania operacji gospodarczych,
• Datę wystawienia dowodu,
• Cel poniesienia wydatku,
• Przedmiot i wartość operacji gospodarczych przy zakupie( z zastrzeżeniem, że przedmiotem nie mogą być zakupy opodatkowane podatkiem vat), rodzaj składników majątkowych i cena jednostkowa
• Podpis osoby, która bezpośrednio dokonała wydatku i podpis kierownika jednostki zatwierdzający ten wydatek,
• Inne niezbędne informacje potwierdzające rzetelność i wiarygodność operacji gospodarczych.

2.3.2.    Kontrola dowodów księgowych

Zarząd SPÓŁKI. wprowadza kontrolę dowodów księgowych. Dowody księgowe obejmuje się kontrolą merytoryczną, formalną i rachunkową, której celem jest sprawdzenie legalności, rzetelności i prawidłowości zdarzeń i operacji gospodarczych wyrażonych w tych dowodach.
Kontrola merytoryczna polega na sprawdzeniu, czy dane zawarte w dokumencie są zgodne z zamówieniem, umową, zleceniem i obowiązującymi przepisami oraz sprawdzeniu, czy wyrażona w dowodzie operacja gospodarcza jest celowa z punktu widzenia ekonomicznego jednostki.

Kontrola merytoryczna dokonywana jest przez:

• Pracownika SPÓŁKI. W zakresie celowości zdarzenia, jakie dokumentuje dowód księgowy oraz prawidłowości merytorycznej;
• Osobę upoważnioną do wprowadzenia danych do ksiąg rachunkowych w zakresie poprawności udokumentowania zdarzenia pod względem zgodności z przepisami prawa.

Kontrola formalna polega na stwierdzeniu zgodności formy i elementów dokumentu w szczególności zgodności z wymogami wobec dowodów księgowych określonymi w art. 20, 21 i 22 ustawy o rachunkowości oraz przepisach dotyczących podatku od towarów i usług (VAT). Kontroli dokonuje osoba upoważniona do wprowadzenia dokumentu do ksiąg rachunkowych.

Kontrola rachunkowa polega na sprawdzeniu poprawności arytmetycznej danych sprawozdawczego oraz sposobu ujęcia w księgach (dekretacja) oraz potwierdzenie wykonania tej czynności podpisem osoby odpowiedzialnej za te wskazania. Dekretacja na dokumentach księgowych wskazująca sposób ujęcia w księgach może nastąpić odręcznie lub automatycznie w przypadku gdy dany rodzaj dowodu jest zawarty w dowodzie księgowym. Osoby sprawdzające dowód księgowy powinny na znak wykonania tych czynności zamieścić swoje podpisy na dowodzie.

2.3.3.     Dekretacja dowodów księgowych

Każdy dowód podlegający ujęciu w księgach rachunkowych, po sprawdzeniu powinien zostać zakwalifikowany do ujęcia w księgach rachunkowych przez uprawnioną osobę. Stwierdzenie zakwalifikowania dowodu polega na wskazaniu miesiąca w którym dokument powinien zostać ujęty w księgach rachunkowych oraz kont na których operacja winna zostać zaksięgowana.
Nie ma potrzeby umieszczania tych danych, jeśli  dowód księgowy jest przygotowywany za pomocą komputera, a technika przetwarzania danych wskazuje jednoznacznie sposób księgowania tego rodzaju dowodów.

Nie wymaga się umieszczania dekretów na dowodach księgowych bezpośrednio przekazywanych z modułów sprzedażowych, o ile zapewniona zostaje integralność zapisów w systemie finansowo-księgowym i sprzedażowym a faktury sprzedaży ujmowane są w module FK wg ich numerów danych w module sprzedażowym.

Kierownik jednostki zarządza konieczność umieszczania danych dotyczących rodzaju kosztu i rodzaju projektu, którego ten koszt dotyczy na każdym dokumencie potwierdzającym poniesienie nakładów kosztowych. Osoba odpowiedzialną na umieszczenie tych informacji jest pracownik SPÓŁKI. bądź bezpośrednio odpowiedzialny za poniesienie tego kosztu lub osoba przez niego wskazana.

• Spis treści – Polityka Rachunkowości – zaproszenie do współpracy
• WZÓR POLITYKI RACHUNKOWOŚCI cz. 1
• WZÓR POLITYKI RACHUNKOWOŚCI cz. 2
• WZÓR POLITYKI RACHUNKOWOŚCI cz. 3
• WZÓR POLITYKI RACHUNKOWOŚCI cz. 4
• WZÓR POLITYKI RACHUNKOWOŚCI cz. 5
• WZÓR POLITYKI RACHUNKOWOŚCI cz. 6
• WZÓR POLITYKI RACHUNKOWOŚCI cz. 7