Nowe przepisy dotyczące wystawiania faktur

Projekt nowelizacji zakłada zmodyfikowanie regulacji dotyczących terminów wystawienia faktury VAT określonych w § 9, § 10 oraz § 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011, nr 68, poz. 360, dalej zwane: rozporządzeniem w sprawie faktur). Modyfikacje te w praktyce dostosowują przepisy w sprawach faktur do planowanych zmian dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego.
Projekt wprowadza ogólną zasadę, że faktura VAT powinna być wystawiana nie później niż do 15 dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano dostawy towarów lub wykonano usługę, a w sytuacji gdy przed dostarczeniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość bądź część zapłaty, to nie później niż 15 dnia od zakończenia miesiąca, w którym otrzymano całość lub część zapłaty. Powyższa zmiana pozwoli podatnikom na wystawianie faktur zbiorczych, uprości więc dokumentowanie transakcji (wszystkie transakcje dokonane w ciągu miesiąca kalendarzowego będą mogły być ujęte na jednej fakturze VAT).
Jednocześnie projekt zakłada wprowadzenie osobnej regulacji dotyczącej wystawiania faktur VAT w przypadku usług budowlanych i budowlano – montażowych (nie później niż 30 dnia od dnia wykonania usługi), dostawy książek, gazet, czasopism, magazynów (nie później niż 60 dnia od dnia wydania towarów, a jeżeli umowa przewiduje rozliczenie zwrotu wydawnictw fakturę VAT wystawia się nie później niż 120 dnia od pierwszego dnia wydania towarów) oraz czynności polegających na ich drukowaniu (nie później niż 90 dnia od dnia wykonania czynności). Regulacja dotycząca terminu wystawiania faktur VAT dokumentujących zwrot opakowań gdy podwyższono o ich wartość podstawę opodatkowania pozostaje bez zmian.
Podatnik będzie także zobowiązany do wystawienia faktury VAT na żądanie w sytuacji, gdy zostało ono zgłoszone najpóźniej z upływem miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano zaliczkę, generującą powstanie obowiązku podatkowego. W przypadku, gdy żądanie nastąpi po upływie tego miesiąca, podatnik będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT w terminie 15 dni od dnia zgłoszenia żądania. Jednakże, podatnik nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury VAT na żądanie, jeśli zostało ono zgłoszone po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca w którym doszło do dostawy towaru lub świadczenia usługi.
Dodatkowo, projekt ustawy określa katalog danych jakie powinna zawierać faktura VAT, odzwierciedlający postanowienia § 5, § 23, § 25 rozporządzenia w sprawie faktur z uwzględnieniem przepisów prawa wspólnotowego. Projekt pozostawił bez zmian obowiązek umieszczania na fakturze VAT większości obecnie umieszczonych danych np. nazwa (rodzaj) towaru lub usługi, stawki podatku, sposób wykazywania i zaokrąglania kwoty podatku. Projekt wprowadza również redakcyjne zmiany dotyczące szczególnych uregulowań faktur VAT wystawianych przy transakcjach trójstronnych. Od 1 stycznia 2013 r. obowiązywać będzie także wymóg wskazania na fakturze VAT daty dokonania czynności opodatkowanej. Ponadto projekt nakłada obowiązek umieszczenia na fakturze VAT przepisu ustawy bądź aktu wydanego na podstawie ustawy, dzięki któremu podatnik stosuje zwolnienie od podatku, przepisu dyrektywy, który zwalnia od podatku dostawę lub świadczenie, a także każdej innej podstawy prawnej wskazującej, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia.
Nowelizacja likwiduje obowiązek umieszczenia na fakturze VAT dokumentującej nabycie paliwa numeru rejestracyjnego samochodu. Jednocześnie likwiduje określenia ,,Faktura VAT-MP’’, ,,Faktura VAT-marża’’ oraz możliwość umieszczenia informacji, że podatek VAT rozlicza nabywca. Projekt wprowadza wymóg umieszczenia na fakturze VAT  wyrazów:

– ,,metoda kasowa’’ w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust 1;
– ,,samofakturowanie’’ w przypadku faktur VAT stwierdzających dokonanie sprzedaży, wystawianych przez nabywców towarów i usług od podatnika w jego imieniu i na jego rzecz, w tym również faktur VAT otrzymywanych przez podatnika dokumentujących otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem sprzedaży, dostawy towarów i świadczenia usług na rzecz innego podatnika lub osoby prawnej nie będącej podatnikiem, sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i na terytorium kraju;
– ,,procedura marży dla biur podróży’’ w przypadku świadczenia usług turystyki, dla których podstawą opodatkowania jest kwota marży;
– ,,procedura marży – towary używane’’ , ,,procedura marży – dzieła sztuki’’, ,,procedura marzy – przedmioty kolekcjonerskie i antyki’’ w przypadku dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, dla których podstawę opodatkowania stanowi marża;
– ,,odwrotne obciążenie’’ w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których nabywca towaru lub usługi zobowiązany jest do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze.

[page_break]
Regulacje dotyczące faktur uproszczonych.
Projekt nowelizacji przewiduje możliwość wystawienia przez podatnika faktur VAT uproszczonych. Powyższe stanowi implementacje art. 220a dyrektywy 2006/112/WE dodanego przez dyrektywę 2010/45/UE, który to określa, że w przypadku gdy kwota faktury VAT nie przekracza kwoty 100 € lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej to podatnik może wystawić fakturę VAT uproszczoną. Równowartość ww. kwoty określa się w odniesieniu do państw członkowskich Unii Europejskiej, które przystąpiły do niej po 1 stycznia 1999 r. i nie przyjęły euro jako wspólnej waluty, według kursu z dnia ich przystąpienia z możliwością zaokrąglenia – w przypadku Polski jest to zatem kwota 450 zł. Nowelizacja nakłada obowiązek umieszczenia przez podatnika na fakturach VAT uproszczonych przynajmniej daty wystawienia faktury VAT, danych identyfikacyjnych podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, danych określających rodzaj dostarczonych towarów lub usług, należnego VAT lub danych potrzebnych do jego obliczenia. Użyty w projekcie zwrot ,,co najmniej’’ przyznaje poszczególnym państwom członkowskim niejaką dowolność w obszarze określenia danych jakie powinna zawierać faktura VAT uproszczona przy wskazaniu podstawowego wykazu obligatoryjnych danych. Katalog danych, do których umieszczenia na fakturze VAT uproszczonej zobowiązany jest podatnik są zbliżone do danych wymaganych na paragonie fiskalnym.
Definicja faktury VAT oraz zmiany zasad wystawiania faktur elektronicznych.
Obecnie definicja faktury VAT jest określona w art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011, nr 177, poz. 1054, zwana dalej: UoVAT). W świetle planowanej nowelizacji za fakturę VAT rozumiany będzie dokument zarówno w wersji papierowej, jak i formie elektronicznej spełniający wymogi określone w projektowanych art. 106a – 106m oraz przepisach wydanych na podstawie uprawnień Ministra Finansów zawartych w art. 106n – 106p. Definicja faktury VAT stanowi odzwierciedlenie definicji zawartej w art. 218 dyrektywy 2006/112/WE, która stanowi, że państwa członkowskie uznają za faktury VAT dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej, spełniające warunki określone w rozdziale 3 ww. rozporządzenia. Wprowadzenie nowej definicji jest uzasadnione systemowym znaczeniem faktury VAT dla podatku VAT oraz eliminacją wszelkich wątpliwości związanych z interpretacją tego pojęcia. Projekt nowelizacji uwzględnia ponadto, że nie wszystkie dokumenty w formie elektronicznej, które spełniają wymogi zawarte w ww. przepisach będą fakturą elektroniczną, dla której projekt przewidział dodatkowa definicję, odwzorowującą definicję zawartą w art. 217 dyrektywy 2006/112/WE w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2010/45/UE.
Projekt nowelizacji odchodzi od wymogu formalnej zgody drugiej strony na wystawienie faktury VAT w formie elektronicznej, pozostawiając to w gestii umownej stron (możliwa zatem jest nawet akceptacja dorozumiana). Faktura elektroniczna w nowej definicji będzie musiała być wystawiona oraz otrzymywana w dowolnym formacie elektronicznym na podstawie wyboru formatu przez podatników. Będzie obejmować faktury VAT w formie ustrukturyzowanych komunikatów (np. XML) bądź innego rodzajów formatu elektronicznego (e-mail z załącznikiem w postaci PDF lub faks w formacie elektronicznym). Powyższe oznacza, że faktury VAT stworzone w formacie elektronicznym (np. poprzez program księgowy bądź edytor tekstu), ale wysłane lub otrzymane w formie papierowej nie będą uznawane za faktury elektroniczne, natomiast faktury VAT wystawione w formie papierowej, ale zeskanowane i przesłane bądź otrzymane za pomocą wiadomości e-mail są fakturami elektronicznymi (warunek bezwzględny – nie wprowadzenie wersji papierowej do obrotu). Istotne zatem jest, aby faktura VAT była w formacie elektronicznym zarówno podczas wystawienia jak i otrzymania – bez znaczenia dla rodzaju formatu elektronicznego.
Nowelizacja UoVAT zakłada, że faktura VAT może być uznana za wystawioną tylko w przypadku, gdy dostawca, usługodawca, osoba trzecia działająca w ich imieniu lub nabywca bądź usługobiorca w przypadku samofakturowania udostępnił fakturę VAT w sposób umożliwiający jej odbiór. Powyższe oznacza przekazanie bezpośrednie odbiorcy za pomocą np. e-maila, bezpiecznego połączenia czy portalu internetowego. Momentem otrzymania faktury VAT będzie zatem moment w którym dotarła do odbiorcy – np. w chwili pobrania jej z portalu internetowego, wpływu e-maila na serwer pocztowy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *